Leylandi Özellikleri
Melez Servi olarak da adlandırılan bitkinin latince orijinal adı: Cupressocyparis x leylandii dir. Leylandi bitkisi iki ayrı tür olan Alaska Sediri (Chamaecyparis nootkatensis) ve Monterey servisi’nin (Cupressus macrocarpa) çaprazlanması sonucu 1888 yılında İngiltere’ de rastlantısal olarak ortaya çıkarılmıştır.
Bu bitkinin pek çok varyasyonu elde edilmiştir. İlk başlarda noel ağacı olarak kullanılmak üzere yetiştirilmiş olsa da daha sonraki dönemlerde çoğunlukla bahçelerde çit oluşturmak ve peyzaj uygulamalarında soliter gruplandırma olarak kullanılmaktadır.
Bitki konik bir yapıya sahip olup, 15-20 metreye kadar uzaya bilmektedir. Bazı makalelerde 7 metre genişlik yapabildiğinden bahsedilmektedir. Sık formlu ve her mevsim yeşil yapraklı bitkilerdir. Sürgünleri ince ve narindir, sürgünlerin zedelenmesi büyüdüğü zaman düzgün gövdesinin bir nebze bozulmasına yol açabilir, ayrıca yaprakları dört köşelidir.
Humusca fakir yapıya sahip kumlu balçık topraklarda daha kolay yetişirler ve bu tip toprakları severler.
Erkek çiçekler 4-6 mm boyunda siyah kırmızı renktedirler ve kısa sürgün uçlarında bulunurlar.
Dişi çiçekler ise 1-1,5 mm çapında grimsi mavimsi-bej renkte olup, onlar da kısa sürgün uçlarında bulunurlar. Çiçeklenme Mart ayında oluşur. Çiçekler kokulu bir yapıya sahip olup
Kozalaklar 2 cm. çapında 8 pullu ve kahverengidir. Her pulun altında 5 adet tohum bulunur. Bu tohumlar reçinelidir. Bu ağaç tohum ve çelik olmak üzere iki farklı şekilde üretilir.
Soğuk kış günlerinde don olaylarına dayanıklı olmakla beraber -20 C derecenin altında zarar görürler. Hava kirliliği ve tuz serpintilerine karşı dayanıklıdır.
Benzerlerinin aksine yağmurda veya dalları kesildiğinde leylandiler ferahlatıcı ve belirgin bir koku yayarlar.
İyi güneşte maksimum büyüme gösterirken, kısmi gölgeye de tahammülleri vardır.
Nemli ortamda hızlı büyür. Sulamaya çabuk cevap verir ancak kuraklığa dayanımı da oldukça yüksektir bu nedenle su sıkıntısı olan bölgelerde tercih edilebilir.
Budamaya elverişli form vermeye uygundur. Hobi bahçelerin de ve meyve yetiştiriciliği yapılan bahçelerde rüzgarı engellemek amacıyla bahçe etrafında doğal duvar, çiti olarak kullanılabilirler.
Sistematik Sınıflandırılması
Kingdom: Plantae
Division: Pinophyta
Class: Pinopsida
Order: Pinales
Family: Cupressaceae
Genus: Cupressus
Species: C. × leylandii
Leylandi (Cupressocyparis leylandii ) yetiştiriciliği
Leylandi çelikten yada kalem adı verilen 15 cm uzunluğunda anaç bitkiden kesilen dalların kum ve toprak karışımı toprağa (%50-%50) dikilmesi sonucu nemli ortamda veya serada bakılarak üretimi gerçekleştirilir. Bir diğer üretim metodu ise tohumdan yetiştirmedir. Ancak üreticiler arasında zorluğu nedeniyle tercih edilmemektedir zira çaprazlama sonucu oluşan leylandinin tohumundan
https://www.youtube.com/watch?v=du-MvMzsVIg
Cupressocyparis leylandii özellikleri göstermeyen bitki elde edilmesi olanağı yüksektir. Bu nedenle çelikten üretimi yaygındır. Ara çeliklerden üretilen leylandiler çok formlu olmamaktadır. Bu nedenle uç çeliği almaya özen gösterilmelidir. Çelikler dikilirken köklenme hormonu kullanılması başarı oranını arttırır.
Yetiştiriciler genellikle dört yıl içerisinde leylandileri satılacak boyuta ulaştırmakta ve pazarlamaktadırlar. Leylandilerin çok büyük etki yaratacak şekilde hastalığı ve zararlısı bulunmamaktadır. Görülen zararlısı genellikle yaprak kurdudur, görülen enfeksiyon ise mantardır. Uygun bakım şartlarında tamamına yakını büyür ve gelişir.
Leylandiler uygun bakım şartlarında yılda 70-100 cm civarında uzama gösterirler. Maksimum boy uzunluğu bazı literatürler de 20 m olarak belirtilmiştir.
Melez Servi olarak da adlandırılan bitkinin latince orijinal adı: Cupressocyparis x leylandii dir. Leylandi bitkisi iki ayrı tür olan Alaska Sediri (Chamaecyparis nootkatensis) ve Monterey servisi’nin (Cupressus macrocarpa) çaprazlanması sonucu 1888 yılında İngiltere’ de rastlantısal olarak ortaya çıkarılmıştır.
Bu bitkinin pek çok varyasyonu elde edilmiştir. İlk başlarda noel ağacı olarak kullanılmak üzere yetiştirilmiş olsa da daha sonraki dönemlerde çoğunlukla bahçelerde çit oluşturmak ve peyzaj uygulamalarında soliter gruplandırma olarak kullanılmaktadır.
Bitki konik bir yapıya sahip olup, 15-20 metreye kadar uzaya bilmektedir. Bazı makalelerde 7 metre genişlik yapabildiğinden bahsedilmektedir. Sık formlu ve her mevsim yeşil yapraklı bitkilerdir. Sürgünleri ince ve narindir, sürgünlerin zedelenmesi büyüdüğü zaman düzgün gövdesinin bir nebze bozulmasına yol açabilir, ayrıca yaprakları dört köşelidir.
Humusca fakir yapıya sahip kumlu balçık topraklarda daha kolay yetişirler ve bu tip toprakları severler.
Erkek çiçekler 4-6 mm boyunda siyah kırmızı renktedirler ve kısa sürgün uçlarında bulunurlar.
Dişi çiçekler ise 1-1,5 mm çapında grimsi mavimsi-bej renkte olup, onlar da kısa sürgün uçlarında bulunurlar. Çiçeklenme Mart ayında oluşur. Çiçekler kokulu bir yapıya sahip olup
Kozalaklar 2 cm. çapında 8 pullu ve kahverengidir. Her pulun altında 5 adet tohum bulunur. Bu tohumlar reçinelidir. Bu ağaç tohum ve çelik olmak üzere iki farklı şekilde üretilir.
Soğuk kış günlerinde don olaylarına dayanıklı olmakla beraber -20 C derecenin altında zarar görürler. Hava kirliliği ve tuz serpintilerine karşı dayanıklıdır.
Benzerlerinin aksine yağmurda veya dalları kesildiğinde leylandiler ferahlatıcı ve belirgin bir koku yayarlar.
İyi güneşte maksimum büyüme gösterirken, kısmi gölgeye de tahammülleri vardır.
Nemli ortamda hızlı büyür. Sulamaya çabuk cevap verir ancak kuraklığa dayanımı da oldukça yüksektir bu nedenle su sıkıntısı olan bölgelerde tercih edilebilir.
Budamaya elverişli form vermeye uygundur. Hobi bahçelerin de ve meyve yetiştiriciliği yapılan bahçelerde rüzgarı engellemek amacıyla bahçe etrafında doğal duvar, çiti olarak kullanılabilirler.
Sistematik Sınıflandırılması
Kingdom: Plantae
Division: Pinophyta
Class: Pinopsida
Order: Pinales
Family: Cupressaceae
Genus: Cupressus
Species: C. × leylandii
Leylandi (Cupressocyparis leylandii ) yetiştiriciliği
Leylandi çelikten yada kalem adı verilen 15 cm uzunluğunda anaç bitkiden kesilen dalların kum ve toprak karışımı toprağa (%50-%50) dikilmesi sonucu nemli ortamda veya serada bakılarak üretimi gerçekleştirilir. Bir diğer üretim metodu ise tohumdan yetiştirmedir. Ancak üreticiler arasında zorluğu nedeniyle tercih edilmemektedir zira çaprazlama sonucu oluşan leylandinin tohumundan
https://www.youtube.com/watch?v=du-MvMzsVIg
Cupressocyparis leylandii özellikleri göstermeyen bitki elde edilmesi olanağı yüksektir. Bu nedenle çelikten üretimi yaygındır. Ara çeliklerden üretilen leylandiler çok formlu olmamaktadır. Bu nedenle uç çeliği almaya özen gösterilmelidir. Çelikler dikilirken köklenme hormonu kullanılması başarı oranını arttırır.
Yetiştiriciler genellikle dört yıl içerisinde leylandileri satılacak boyuta ulaştırmakta ve pazarlamaktadırlar. Leylandilerin çok büyük etki yaratacak şekilde hastalığı ve zararlısı bulunmamaktadır. Görülen zararlısı genellikle yaprak kurdudur, görülen enfeksiyon ise mantardır. Uygun bakım şartlarında tamamına yakını büyür ve gelişir.
Leylandiler uygun bakım şartlarında yılda 70-100 cm civarında uzama gösterirler. Maksimum boy uzunluğu bazı literatürler de 20 m olarak belirtilmiştir.
Yorumlar
Yorum Gönder